23 Οκτωβρίου

Αποστόλου Ιακώβου του Αδελφοθέου (1), πρώτου επισκόπου Ιεροσολύμων (†63). Νεομάρτυρος Ιωάννου του Ηπειρώτου. Οσίων Ιγνατίου Α` (2), πατριάρχου Κ ων/ πόλεως, Μακαρίου του Ρωμαίου, Νικηφόρου. Πετρωνίου και Ιακώβου του Ρώσου.

(1) Ονομάσθηκε αδελφόθεος όχι μόνο διότι ήταν γιος του Ιωσήφ, αλλά και γιατί, σύμφωνα με την παράδοση, μόνος αυτός από τα υπόλοιπα αδέρφια του δέχθηκε να μοιραστεί με τον Ιησού την περιουσία που τους άφησε πεθαίνοντας ο Ιωσήφ. Ο Ιησούς εκτιμούσε πολύ τον Ιάκωβο γι` αυτό τον έκανε επίσκοπο Ιεροσολύμων. Εποίμανε με μεγάλη σύνεση την επισκοπή του. Συνέγραψε τη πρώτη Θεία Λειτουργία. Διώχθηκε από φανατικούς Ιουδαίους και σώθηκε από θαύμα. Τελικά πέθανε από επίθεση ενός φανατικού Ιουδαίου.
(2) Ο Άγιος Ιγνάτιος ήταν γιος του αυτοκράτορα Μιχαήλ Α` του Ραγκαβέ και της αυτοκράτειρας Προκοπίας, αδερφός του Θεοφύλακτου. Ο Ιγνάτιος ήτανε μοναχός και έγινε ηγούμενος της Μονής του Αρχαγγέλου. Το 846 εκλέχτηκε και χειροτονήθηκε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, όπου και υπηρέτησε την Εκκλησία για έντεκα έτη και πέντε μήνες. Ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Γ` τον εκθρόνισε και έκανε Πατριάρχη τον Φώτιο. Κατόπιν το 867 ο αυτοκράτορας Βασίλειος Α` ο Μακεδών επανέφερε τον Ιγνάτιο στον Πατριαρχικό θρόνο. Η δεύτερη αυτή πατριαρχία κράτησε δέκα χρόνια, κατά τα οποία ο Άγιος ποίμανε θεοφιλώς την Εκκλησία τού Χριστού. Πριν το τέλος του αποσύρθηκε στη Μονή Σατύρου, στην οποία και άφησε την τελευταία του πνοή. Εκεί δε και τάφηκε.