Μαρτύρων Γελασίου του μίμου, Νησίου και Τιμοθέου του οσίου. Ηλία του Τραπεζουντίου του νεομάρτυρος (†1749). Οσίων Προκοπίου ομολογητού του Δεκαπολίτου (1) (†η΄αι.). Ασκληπιού και Ιακώβου(2). Θαλλελαίου, Στεφάνου του γηροκόμου και Τιμοθέου του εν Καισαρεία.

(1) Ο όσιος Προκόπιος ο Δεκαπολίτης έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Λέοντα του Ισαύρου (717-741) και διακρίθηκε για την μαχητικότητά του και την προάσπιση των δικαίων της Ορθοδοξίας. Αφοσιώθηκε από μικρή ηλικία στην ασκητική ζωή και στην καταπολέμηση των σαρκικών παθών. Αν και απομονώθηκε στη ηρεμία του κελιού του, όταν οι περιστάσεις το απαιτούσαν, υπερασπίσθηκε με ζήλο και παρρησία την ορθοδοξία, διαπρέποντας στον αγώνα κατά των αιρετικών Μονοφυσιτών. Επίσης διακρίθηκε στον αγώνα της Εκκλησίας για την προσκύνηση και τιμή των ιερών εικόνων. Επί των ημερών του σκληρού εικονομάχου Λέοντα του Ισαύρου, υπέστη διάφορες διώξεις και πολλά βασανιστήρια ως θερμός υπερασπιστής των Ιερών εικόνων και έτσι δίκαια κέρδισε το ντίτλο του ομολογητή της ορθόδοξης πίστης.
(2) Οι όσιοι Ασκληπιός και Ιάκωβος έζησαν στο χρόνια τού επισκόπου Κύρου Θεοδώρητου και ασκήτευσαν στις έρημους της Συρίας. Ο Ασκληπιός αρχικά, έζησε σε κάποιο κοινόβιο, αργότερα όμως με την ευλογία του ηγουμένου της Μονής, αποχώρησε και συνέχισε τον ασκητικό του αγώνα μόνος του σε κάποιο κοντινό ερημητήριο. Ο Ιάκωβος ήταν κλεισμένος σε κάποιο ερημικό κελί κοντά στο χωριό Νιμουζά, όπου δεν άναβε ποτέ φως και δεν τον είδε ποτέ άνθρωπος, στους δε επισκέπτες του απαντούσε μέσω ενός φυσικού παραπετάσματος. Ακόμη και όταν έφθασε 90 ετών δεν βγήκε ούτε στιγμή από εκείνο το κελί. Εκοιμήθησαν και οι δύο οσιακά.