Σπυρίδωνος επισκόπου Τριμυθούντος (1), του θαυματουργού (†348). Μάρτυρος Αλεξάνδρου (2) αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων. Μαρτύρων Αιθερίου και Συνετού του αναγνώστου. Οσίων Αμμωναθά και Ανθού. Ευφημιανής και Φαίβης. Ιωάννου, επισκόπου Ζιχνών (†1333).

(1)Έζησε την εποχή του Μ. Κωνσταντίνου. Καταγόταν από τη Κύπρο και στην αρχή ζούσε ως βοσκός. Ήταν παντρεμένος με μια ευσεβή γυναίκα, η οποία πέθανε νέα. Έκτοτε ο άγιος πέρασε την υπόλοιπη ζωή του αφοσιωμένος στην υπηρεσία του Κυρίου και των πλησίον του. Λόγω της ηθικής του αρτιότητας ο Θεός τον τίμησε με το χάρισμα της θαυματουργίας. Οι αρετές του και η δύναμη της πίστης του εκτιμήθηκαν και από το λαό, με αποτέλεσμα όταν απεβίωσε ο επίσκοπος Τριμυθούντος της Κύπρου, του ζητήθηκε αμέσως να αναλάβει τον επισκοπικό θρόνο. Υπήρξε μεγάλος θεματοφύλακας της ορθοδοξίας και με τα επιχειρήματά του ανέτρεπε τις κακοδοξίες των αιρετικών. Όταν ο άγιος ήταν επίσκοπος συνέβη και το εξής : δύο κλέφτες εισέβαλαν στο μαντρί της επισκοπής με σκοπό να κλέψουν το κοπάδι. Με θεία όμως παρέμβαση βρέθηκαν αλυσοδεμένοι. Την επόμενη ημέρα, όταν ο άγιος Σπυρίδων τους αντίκρισε, όχι μόνο τους ελευθέρωσε αλλά και τους χάρισε ένα κριάρι. Ο άγιος απεβίωσε εν ειρήνη.
(2)Ο άγιος Αλέξανδρος έζησε γύρω στα τέλη του δεύτερου αιώνα και μέχρι τα μέσα του τρίτου αιώνα. Συνδύαζε με την ευσέβεια που τον διακατείχε και μία μεγάλη επιθυμία για μάθηση, γι` αυτό χρημάτισε μαθητής του Κλημέντου του Αλεξάνδρεως. Διέπρεψε στις σπουδές του και διακρίθηκε στο κήρυγμα του Ευαγγελίου. Αργότερα χρίστηκε επίσκοπος Φλανιάδος στην Καππαδοκία. Επειδή ο επίσκοπος Ιεροσολύμων, ο οποίος ονομαζόταν Νάρκισσος, ήταν υπερήλικας αλλά μεγάλης αρετής προσέλαβε σαν βοηθό του τον Αλέξανδρο τον οποίο και προόριζε για διάδοχό του. Μετά το μαρτυρικό τέλος του Νάρκισσου, ο Αλέξανδρος ανήλθε στον επισκοπικό θρόνο των Ιεροσολύμων. Αγωνίστηκε για την πίστη, ίδρυσε μάλιστα και μία βιβλιοθήκη στα Ιεροσόλυμα, στην οποία συγκέντρωσε πολλά εκκλησιαστικά και θεολογικά συγγράμματα. Στον διωγμό του Δεκίου συνελήφθηκε και επειδή δεν αρνήθηκε, παρά τις πιέσεις, την πίστη του διατάχτηκε να τον ρίξουν στα λιοντάρια. Ως εκ θαύματος όμως τα άγρια θηρία τον άφησαν ανέγγικτο. Πέθανε εξαιτίας των πληγών που υπέστη από τα φρικτά βασανιστήρια.