Ισιδώρου του Πηλουσιώτου (1) (†436-440), Ιερομάρτυρος Αβρααμίου, επισκόπου Αρβήλ της Περσίας. Μάρτυρος Θεοκτίστου.Νεομαρτύρων Νικολάου του Κορινθίου (†1554) και Ιωσήφ του Χαλεπλή (†1686). Οσίων Ιασίμου του θαυματουργού, Ιωάννου επισκόπου Ειρηνουπόλεως, Νικήτα του εν Πυθίοις και Νικολάου ομολογητού (2) του Στουδίτου (†868).

(1)O όσιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης γεννήθηκε στην Αίγυπτο περί το 360. Σε νεαρή ηλικία έλαβε πλούσια θεολογική και φιλοσοφική γνώση. Στην αρχή εργάσθηκε ως διδάσκαλος και κατηχητής της εκκλησίας της Αλεξάνδρειας. Επιζητώντας όμως την ησυχία για να δύναται να ασχοληθεί με τη μελέτη των Αγίων Γραφών, αποσύρθηκε σε κάποιο μοναστήρι στο όρος Πηλούσιο, γι` αυτό έλαβε και το όνομα Πηλουσιώτης. Αργότερα δέχθηκε την πρόταση να γίνει ιερέας και στη συνέχεια εξελέγη πανηγυρικά ηγούμενος στο μοναστήρι του. Λόγω της τεράστιας θεολογικής του κατάρτισης, απέκτησε μεγάλο κύρος και φήμη, ώστε να θεωρήθηκε μοναδικός στις ερμηνείες περίπλοκων γραφικών χωρίων. Συνέγραψε αρκετές πραγματείες, καθώς και πλήθος επιστολών, με τις οποίες νουθετούσε, συμβούλευε και συγχρόνως εξηγούσε τις θείες και σωτήριες Γραφές. Εκοιμήθη ειρηνικά το 440.
(2)O όσιος Νικόλαος ο Ομολογητής γεννήθηκε στη Κυδωνία της Κρήτης το 792. Σε νεαρή ηλικία οι γονείς του τον έστειλαν στη Κωνσταντινούπολη στο θείο του Θεοφάνη, που ήταν μοναχός στη περιώνυμη Μονή του Στουδίου, όπου και έγινε και αυτός μοναχός. Στην ησυχία της Μονής, ο Νικόλαος είχε την ευκαιρία να λάβει μεγάλη θεολογική και φιλολογική παιδεία και να αναδειχθεί σε έναν από τούς μεγαλύτερους ταχυγράφους της εποχής του. Την περίοδο της εικονομαχίας, η Μονή Στουδίου και οι μοναχοί της, υπέστησαν μεγάλες διώξεις για την προσήλωσή τους στον αγώνα υπέρ των αγίων εικόνων. Με τη λήξη της εικονομαχίας, ο Νικόλαος εξελέγη ηγούμενος της Μονής. Λίγο αργότερα παραιτήθηκε και το 859 ίδρυσε το μοναστήρι του Κονορωβίου. Μετά από πολλές διώξεις και δεκαετή αυτοεξορία, ο Θεός τον κάλεσε κοντά του στις 4 Φεβρουαρίου του 868.