Με την ονομασία καταβασίες φέρονται ύμνοι της Ορδοθόξου χριστιανικής εκκλησίας που ψάλλονται στον Όρθρο.

Ονομάζονται καταβασίες εκ του γεγονότος ότι τα παλιά χρόνια, οι ψάλτες κατέβαιναν από τα στασίδια τους και έψαλλαν τους ύμνους αυτούς στο μέσο του Ναού. Η παλαιά αυτή παράδοση, δηλαδή το να ψάλλονται οι καταβασίες στο μέσον του Ναού, έχει σήμερα εκλείψει.

Οι καταβασίες είναι οι ειρμοί των Κανόνων των δεσποτικών και θεομητορικών εορτών. Εάν ψαλεί ολόκληρος ο Κανόνας, τότε στο τέλος κάθε ωδής ψάλλεται ξανά ο ειρμός ως καταβασία. Αν δεν ψαλεί ολόκληρος ο κανόνας, τότε οι καταβασίες ψάλλονται όλες μαζί μετά την ανάγνωση του Συναξαρίου. Εάν δεν υπάρχει εορτή μπορεί να παραλειφθούν όλες, εκτός δύο: την 8η καταβασία, που ψάλλεται μετά το Συναξάριον και την 9η καταβασία, που ψάλλεται μετά την 9η ωδή της Θεοτόκου.

Οι καταβασίες διακρίνονται σε δύο είδη από άποψη μέλους:

οι σύντομες καταβασίες, καλούμενες και ειρμολογικές, που διακρίνονται από το μεγάλο και πλούσιο ρυθμικό μέλος τους και
οι αργές καταβασίες, που χαρακτηρίζονται για το τεχνικότερο μέλος τους.
Όλες οι καταβασίες συμπεριλαμβάνονται σε ειδικό βιβλίο με βυζαντινή σημειογραφία, που ονομάζεται “Ειρμολόγιο”. Πρώτος που εξέδωσε συγκεντρωτικά τις αργές καταβασίες ήταν ο Πέτρος ο Πελοποννήσιος και τις σύντομες ο μαθητής του Πέτρος ο Βυζάντιος.