Αγία Ειρήνη Πατρών

Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ

Η Αγία και ένδοξος νύμφη του Βασιλέως Χριστού Ειρήνη, γεννήθηκε το 315 μ.Χ. Καταγόταν από την μεγαλούπολη Μαγεδώ της Περσίας και ήταν μονογενής κόρη του Βασιλέως Λικινίου, ο οποίος ήταν ειδωλολάτρης και της Λικινίας.
Το πρώτο όνομά της ήταν Πηνελόπη. Ήταν δε πολύ ωραία σωματικά και ευφυέστατη σε τέτοιο σημείο που ο πατέρας της έχτισε έναν ψηλό και μεγαλοπρεπή πύργο για να μένει. Προσπαθώντας να της δώσει την μεγαλύτερη δυνατή μόρφωση ανέθεσε σε έναν σεβάσμιο και ευσεβή γέροντα που ονομαζόταν Απελλιανός να την διδάσκει καθημερινά.

Μια ημέρα είδε η Αγία σαν σε όραμα ένα περιστέρι να εισέρχεται στον πύργο με ένα κλαδί ελιάς στο ράμφος του και να το τοποθετεί πάνω στο χρυσό τραπέζι που της είχε φτιάξει ο πατέρας της και να φεύγει. Κατά τον ίδιο τρόπο ακολούθησαν ένας αϊτός αφήνοντας ένα στεφάνι πλεγμένο με άνθη κι ένας κόρακας ο οποίος άφησε ένα φίδι. Όταν ξύπνησε η Αγία θέλησε να μάθει τι σήμαιναν όλα αυτά τα οποία οραματίστηκε.
Μη μπορώντας μόνη της να τα εξηγήσει ζήτησε την συμβουλή του δασκάλου της και αυτός φωτιζόμενος από το Άγιο Πνεύμα, της έδωσε την ορθή εξήγηση λέγοντάς της τα εξής: «Το περιστέρι συμβολίζει την θεία διδασκαλία και την θεία γνώση που επιθυμείς να μάθεις. Ο κλάδος της ελιάς δηλώνει το Θείο βάπτισμα. Ο αετός τον στέφανο της νίκης τον οποίο μέλλεις να λάβεις αγωνιζόμενη για την πίστη. Το δε κοράκι δηλώνει τις θλίψεις και τις στενοχώριες που θα υποστείς όταν αναλάβεις τον καλό αγώνα του μαρτυρίου».
Από τότε η Αγία κατελήφθη από θείο ζήλο για να μάθει τα μυστήρια του Θεού και της ορθής πίστεως.Επειδή ήταν κλεισμένη στον πύργο παρακαλούσε νυχθημερόν τον Κύριο να βρεθεί ο κατάλληλος τρόπος ώστε να ακουστεί η δέησή της. Αυτό και έγινε. Ο Θεός της στέλνει Άγγελο ο οποίος της ανακοινώνει ότι από εκείνη τη στιγμή η Πηνελόπη θα ονομάζεται πλέον Ειρήνη και ότι την επομένη ημέρα θα την επισκεφθεί ο μαθητής του Αποστόλου Παύλου, Τιμόθεος, ο οποίος θα την βαπτίσει αφού πρώτα την διδάξει όλα αυτά που πρέπει να γνωρίζει και όσα επιθυμεί να μάθει. Πράγματι την επομένη με την μεσολάβηση του ίδιου Αγγέλου εμφανίστηκε δίπλα της ο απόστολος Τιμόθεος ο οποίος φέρνοντας μαζί του το Θείο Ευαγγέλιο, τις πράξεις των Αποστόλων και τις επιστολές του Παύλου την δίδαξε με ακρίβεια τα μυστήρια και τα δόγματα της Εκκλησίας.
Στην συνέχεια την βάπτισε, την κοινώνησε τα άχραντα μυστήρια και αφού της άφησε το Ευαγγέλιο, έφυγε με τον ίδιο θαυματουργικό τρόπο που ήρθε. Διαβάζοντας το Άγιο Ευαγγέλιο και τα άλλα ρητά των θεόπνευστων πατέρων η Ειρήνη χαριτώνεται και φωτίζεται ακόμα περισσότερο η ψυχή της, μοιράζεται δε αυτή την χαρά με τις 13 θεραπαινίδες που είχε κλείσει μέσα στον πύργο ο πατέρας της για να την υπηρετούν. Η Αγία τότε καταστρέφει όλα τα είδωλα που βρίσκονταν μέσα στον πύργο γκρεμίζοντάς τα από τα παράθυρα, κι όταν έρχεται η ώρα να θυσιάσει στα είδωλα επειδή της το ζήτησε ο πατέρας της, του το αρνείται αποκαλύπτοντάς του ότι είναι πλέον χριστιανή και ότι πιστεύει στον ένα και μοναδικό Θεό.
Ο πατέρας της τότε τυφλωμένος από τον θυμό διατάζει να δέσουν την μονάκριβη κόρη του και να την βάλουν στον στάβλο ανάμεσα στα άλογα έτσι ώστε να την ποδοπατήσουν. Αντί όμως να συμβεί αυτό, τα άλογα εξαγριωμένα κινήθηκαν εναντίον του Λικινίου και αφού του έσπασαν πρώτα το δεξί χέρι στην συνέχεια τον ποδοπάτησαν μέχρι θανάτου. Αμέσως μετά τα ίδια τα ζώα έλυσαν την Αγία από τα δεσμά της και την μακάρισαν με ανθρώπινη φωνή. Όλοι δε οι παρεστώτες θαύμασαν το γεγονός, μα περισσότερο θαύμασαν όταν η Αγία προσευχόμενη ανάστησε τον πατέρα της ο οποίος πιστεύοντας στον πραγματικό Θεό δοξολόγησε το Άγιο όνομά του.
Μετά από αυτό, τόσο ο Λικίνιος και η σύζυγός του όσο και 3000 άτομα δέχθηκαν το Άγιο Βάπτισμα. Ο βίος της Αγίας Ειρήνης συνεχίζεται μέσα από συνεχείς δοκιμασίες και μαρτύρια. Ο βασιλιάς Σεδεκίας διάδοχος του Λικινίου προσπαθεί να πείσει την Αγία να θυσιάσει στα είδωλα και μετά την άρνησή της, την βασανίζει ρίχνοντάς την σε πρηνή στάση σε λάκκο με δηλητηριώδη ερπετά, μέσα από τον οποίο βγαίνει αβλαβής μετά από 14 ημέρες. Ούτε ο πριονισμός των ποδιών της, ούτε ο τροχός την εμποδίζουν να διδάσκει τον Σωτήρα Χριστό. Αλλά και Αυτός με την σειρά Του την καθιστά πάντοτε υγιή με την επιστασία των αγίων Αγγέλων Του. Δεκάδες χιλιάδες ειδωλολατρών βαπτίζονται εξαιτίας της διδασκαλίας της. Σταδιακά οι Βασιλείς Σαβώρ, Νουμεριανός καί Σαβώριος την βασανίζουν και ο τελευταίος την αποκεφαλίζει. Τίθεται σε τάφο αλλά πάλι ανασταίνεται με την μεσολάβηση αγγέλου αφού όπου «βούλεται Θεός νικάται φύσεως τάξις» και ταξιδεύει μέσα από νεφέλη στην Έφεσο όπου πραγματοποιεί πλείστα θαύματα και γίνεται αφορμη πολλοί να     μεταστραφούν εις την ορθήν πίστη. 

Τέλος στην πόλη της Εφέσσου αφού επέδειξε στον δάσκαλό της Απελλιανό, που και αυτός είχε γίνει χριστιανός, έναν τάφο στον οποίο δεν είχε ταφεί κανείς για να τοποθετηθεί το σώμα της, παραδίδει το πνεύμα της στον Θεό τον οποίο τόσο αγάπησε και για τη δόξα του Οποίου θυσίασε τα πάντα.