Ταρασίου (1)πατριάρχου Κων/πόλεως, Ρηγίνου (2) ιερομάρτυρος, επισκόπου Σκοπέλου (†335), Αλεξάνδρου μάρτυρος του εν Δριζιπάροις, Αντωνίου και Θεοδώρου, «του δια Χριστού σάλου». Οσίου Μαρκέλλου επισκόπου Αιπείας Κύπρου.

(1) Ο άγιος Ταράσιος διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, εξελέγη δε με τη σύμφωνΗ γνώμη του βασιλέως, της συγκλήτου, του κλήρου και του λαού, από τις τάξεις των λαϊκών. Ήταν ευγενικής καταγωγής, προικισμένος με πλούσια χαρίσματα και ενάρετο βίο και κατείχε υψηλό κρατικό αξίωμα. Με την σύνεση, τη βαθιά πίστη και προσήλωση στο δόγματα της εκκλησίας και τη διαύγεια του πνεύματος που τον διέκρινε, κατόρθωσε να αποκαταστήσει την ενότητα μεταξύ της εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και των άλλων Πατριαρχείων. Διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στη Ζ` Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια, υπέρ της αναστήλωσης των εικόνων, φροντίζοντας ωστόσο, η προσκύνησή τους να αποβάλει όσο γίνεται κάθε χαρακτήρα λατρείας, ασυμβίβαστης με το αληθινό πνεύμα της χριστιανικής πίστης. Αναθέρμανε τις σχέσεις της Ανατολικής εκκλησίας με τον Πάπα της Ρώμης, αγωνίστηκε ωστόσο να περιορίσει τις απαιτήσεις του. Πατριάρχευσε επί εικοσιένα έτη και εκοιμήθη εν ειρήνη.
(2) Ο άγιος Ρηγίνος είναι γνωστός για τούς έντονους αγώνες του κατά των κακοδόξων Αρειανών, έλαβε δε μέρος και στη Σύνοδο του 347 επί αυτοκρατορίας Κωνσταντίου και Κώσταντος η οποία επικύρωσε τα δόγματα της Α` Οικουμενικής Συνόδου. Επί Ιουλιανού του Παραβάτου η Εκκλησία διήλθε κρίσιμη περίοδο και οι χριστιανοί υπέστησαν απηνείς διωγμούς για να λατρεύσουν τα είδωλα. Αυτή τη περίοδο ο άγιος Ρηγίνος υπέστη μαρτυρικό θάνατο. Το άγιο λείψανό του, μετακομίσθηκε αρχικά στην Κύπρο, αργότερα δε στη Σκόπελο, όπου εναποτέθηκε στη Μονή Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου.