Μαρτύρων Μηνά του καλλικελάδου του Αθηναίου († γ΄αι.), Ερμογένους επισκόπου Αλεξανδρείας και Ευγράφου. Γεμέλλου του πολυάθλου (1), Θεοτέκνου πρεσβυτέρου. Ευγενίου και Μαρίνου, των εν Καισαρεία. Μαριαννού, οσίου Θωμά του Δεφουρκινού.

(1)Ο άγιος Γέμελλος έζησε την εποχή του βασιλιά Ιουλιανού του παραβάτη. Όταν ο Ιουλιανός πέρασε από την Άγκυρα, την πατρίδα του Γέμελλου, πληροφορήθηκε ότι ο χριστιανός αυτός δεν έπαυε να αγωνίζεται κάθε μέρα για την πίστη του Ευαγγελίου. Ο βασιλιάς τον κάλεσε κοντά του και προσπάθησε να τον πείσει να ασπαστεί την θρησκεία των εθνικών. Ο Γέμελος όμως, παράμεινε πιστός στις θρησκευτικές του πεποιθήσεις και συνέχισε να διαδίδει το λόγο του Κυρίου. Ο αυτοκράτορας Ιουλιανός ο Παραβάτης, οργισμένος διέταξε να μπήξουν κατά μήκος των δακτύλων του Γέμελου, αιχμηρά τεμάχια ξύλου. Όμως ο Άγιος παράμεινε ακλόνητος και γι` αυτό τον έκαψαν με πυρωμένο σίδερο. Ούτε η νέα τιμωρία όμως τον έκανε να απαρνηθεί την πίστη του. Γι` αυτό διατάχθηκε να τον σταυρώσουν. Από το ύψος του σταυρού προσευχόταν για τους φονιάδες του και τους ευχαριστούσε που τον τιμωρούσαν με το θάνατο που έλαβε ο Κύριος. Παρέδωσε το πνεύμα του επί του Σταυρού, το άγιο λείψανό του δε τάφηκε από χριστιανούς με κάθε ευλάβεια.