Μαρτύρων Ελένης, Ελπιδίου, Δάνακτος και Πανσοφίου. Οσίων Παύλου του Θηβαίου (1) και Ιωάννου του «Καλυβίτου» (2). Γερασίμου Παλλαδά, πατριάρχου Αλεξανδρείας.

(1) Καταγόταν από πλούσια οικογένεια της κάτω Θηβαίδος της Αιγύπτου. Σε ηλικία 15 ετών, όταν έχασε και τους δύο γονείς του κατά τον διωγμό του αυτοκράτορα Δεκίου, κατέφυγε στην έρημο. Λόγω της μεγάλης πνευματικότητας, της ταπεινοφροσύνης και της μόρφωσής του, πλήθη μοναχών αλλά και λαού προσέρχονταν να τον ακούσουν και να τον συμβουλευθούν. Ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν και ο Μέγας Αντώνιος. Όταν όμως αυτός επέστρεψε ύστερα από σύντομο χρονικό διάστημα για να τον ξανασυναντήσει βρήκε τον όσιο πεθαμένο και δύο λιοντάρια να στέκουν κοντά στο τάφο του και να τον σκάβουν με τα νύχια τους.
(2) Γεννήθηκε στα μέσα του 5ου αιώνα. Γονείς του ήταν ο συγκλητικός Ευτρόπιος και η Θεοδώρα. Σε νεαρή ηλικία και μη θέλοντας να ακολουθήσει τη λαμπρή καριέρα των δύο μεγαλύτερων αδελφών του, εγκατέλειψε κρυφά το πατρικό του σπίτι και ήλθε στην μονή των Ακοιμήτων όπου έγινε μοναχός. Αργότερα, όταν πληροφορήθηκε τη μεγάλη πίκρα της μητέρας του επειδή ο πατέρας του διήγε κοσμική ζωή, αποφάσισε με την συγκατάθεση του ηγουμένου της μονής να επιστρέψει στους γονείς του. Στους γονείς του παρουσιάσθηκε ως απλός μοναχός. Υπέκυψε όμως στις παρακλήσεις τους να μείνει κοντά τους υπό τον όρο να του κατασκευάσουν ένα καλύβι στο βάθος του πατρικού του περιβολιού. Εκεί παρέμεινε τρία χρόνια και με τη χάρη του Θεού και τις δικές του αγνές προσπάθειες κατόρθωσε να επαναφέρει τους γονείς του στο δρόμο του Θεού. Όταν αποκάλυψε στη μητέρα του την αληθινή του ταυτότητα παρέδωσε στον Κύριο την μακάρια ψυχή του.