Αγία Ειρήνη Πατρών

Η Ιστορία του Ναού στον Ριγανόκαμπο

Στην Πόλη μας, και συγκεκριμένα στην περιοχή Ριγανόκαμπος υπήρχε από τον 10ο αιώνα τρίκλιτος ξυλόστεγος Βασιλική αφιερωμένη στην Μεγαλομάρτυρα του Χριστού Ειρήνη με τρίκογχο ιερό Βήμα, Διακονικό και Νάρθηκα, που διατηρήθηκε σε λειτουργική χρήση μέχρι τον 17ο αιώνα. Αυτός ο Ναός ήλθε και πάλι στην επιφάνεια το Δεκέμβριο του 1984 μετά από ανασκαφή που έγινε σε οικόπεδο της περιοχής του Ριγανοκάμπου προκειμένου να πέσουν τα θεμέλια ιδιόκτητης κατοικίας και την οποία ανασκαφή πραγματοποίησε για λογαριασμό της 6ης εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων που εδρεύει στην Πάτρα η έγκριτος Αρχαιολόγος κα Αφέντρα Μουτζάλη που δημοσίευσε και τα πορίσματα της για τα πιο πάνω ευρήματα σε επιστημονικά περιοδικά.

Ο Ιερός ναός αυτός που ήταν σταυροπηγιακός, δηλαδή ανήκε στην πνευματική δικαιοδοσία της μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, κατείχε ως πολυτιμότατο θησαυρό και την τιμία κάρα της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Ειρήνης, Αγίας με θαυμαστό βίο και μεγάλη ιεραποστολική δράση, που έζησε τον 4ο αιώνα και μαρτύρησε στη Μαγεδώ της Περσίας.

Αυτή η Αγία Κάρα, όπως αναφέρεται σε ιστορικά στοιχεία της εποχής εκείνης αποτελούσε μέρος του πολυτίμου « θησαυρού των Πατρών» και φυλασσόταν σε αυτή την «επιφανή Πόλιν » μέχρι την περίοδο που οι Φράγκοι άλωσαν το Βυζάντιο και κατ’ επέκτασιν και την Πόλη των Πατρών.

Έτσι στην περίοδο αυτή της Φραγκοκρατίας (1204-1430), πολλοί θησαυροί ανεκτιμήτου υλικής ή πνευματικής αξίας φυγαδεύθηκαν στην Δύση για να παραμένουν μέχρι σήμερα αναμένοντας την επιστροφή τους, μετά από μακροχρόνιες και επίπονες πολλές φορές προσπάθειες, στα οικεία αλλά και μη μέρη απ’ όπου φυγαδεύθηκαν αντικανονικώς.

Απ’ αυτή λοιπόν την κατακτητική λαίλαπα των Φράγκων δεν γλύτωσε και το Λείψανο της Αγίας Ειρήνης, το οποίον ο τότε Λατίνος Αρχιεπίσκοπος των Πατρών Αντέλμος, που δικτατορικά επεβλήθη από την Εκκλησία της Ρώμης αφού προηγουμένως εξεδίωξαν τον κανονικό Ορθόδοξο Μητροπολίτη της Πάτρας , έστειλε ως «δώρο» στην Μονή Hautecombe της Σαβοΐας, πέραν των άλλων «λαφύρων» και την Κάρα της Αγίας Μάρτυρος Ειρήνης. Το «δωρητήριο» δε έγγραφο, με ημερομηνία 5 Μαρτίου 1231, σώζεται μέχρι σήμερα και αποτελεί αδιάψευστο τεκμήριο για την αφαίρεση του Λειψάνου από τον Ναό της Αγίας Ειρήνης και για τον τόπο φιλοξενίας του μέχρι σήμερα, μέσα ασφαλώς από μια ταραγμένη ιστορική πορεία συνυφασμένη με τις ιστορικές και θρησκευτικές αλλαγές που έλαβαν χώρα στην περιοχή όπου βρίσκεται η μονή Hautecombe.

Όλα αυτά ανασύρθηκαν από το «ερμάριο» του παρελθόντος από την στιγμή που ήρθε στην επιφάνεια η ύπαρξη του ιστορικού αυτού Ναού της Αγίας μας και απετέλεσαν την αφορμή για να συνδεθεί η περιοχή του Ριγανοκάμπου και πάλι με το όνομα της Αγίας.

Σε πρώτη φάση στις άμεσες επιδιώξεις του τότε Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κυρού Νικοδήμου και του πιστού Λαού ήταν να εγερθεί νέος ναός προς τιμήν της Μεγαλομάρτυρος Ειρήνης πολύ κοντά στο μέρος που βρέθηκε η τρίκλιτη Βασιλική του 10ου αιώνα (μιας και η Βασιλική αυτή μετά την αρχαιολογική μελέτη δεν αξιοποιήθηκε.)

Ο νέος ναός θεμελιώθηκε στις 5 Μαΐου του 1994, ημέρα της μνήμης της Αγίας μας, παρουσία των πολιτικών, δημοτικών και στρατιωτικών Αρχών της Πόλης μας, αλλά και πλήθους πιστών.

Γίνεται επίσημα κανονική ενορία τον Αύγουστο του 1999 σύμφωνα με το φύλλο της Κυβερνήσεως και για πρώτη φορά λειτουργεί σαν ενορία στις 3 Οκτωβρίου 1999.Τα εγκαίνια της Αγίας Τραπέζης του Ναού πραγματοποιούνται 2 χρόνια αργότερα στις 30 Σεπτεμβρίου 2001 υπό του πρώην Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κυρού Νικοδήμου.